Święty Jegor – życie i działalność
Święty Jegor (ur. ok. 650, zm. 733) był wschodnim mnichem, teologiem i mistykiem, który zasłynął jako twórca monastycyzmu na Wschodzie. Urodził się w Syrii, a jego rodzice byli chrześcijańskimi mnichami. Po ukończeniu szkoły w Antiochii wstąpił do klasztoru w Edessie, gdzie poznał swojego mentora, św. Jakuba Sarugijskiego.
Jegor przyjął śluby zakonne i po kilku latach studiowania stał się biskupem Edessy. Przez następne lata podróżował po całym regionie, głosząc Ewangelię i nawracając ludzi na chrześcijaństwo. W 719 roku powrócił do Edessy i założył pierwszy klasztor na Wschodzie, który stał się centrum jego duchowości i działalności misyjnej.
Duchowość Świętego Jegora
Duchowość Świętego Jegora opiera się na trzech filarach: modlitwie, postanowieniach i miłości bliźniego. Modlitwa była dla niego ważnym elementem codzienności; uważał, że modlitwa jest drogą do Boga i sposobem na osiągnięcie doskonałości duchowej. Postanowienia to drugi filar jego duchowości; uważał on, że czynienie dobra jest ważnym elementem naszej relacji z Bogiem oraz sposobem na osiągnięcie doskonałości moralnej. Ostatni filar to miłość bliźniego; uważał on, że miłość do innych jest ważnym elementem naszej relacji z Bogiem oraz sposobem na osiągnięcie doskonałości moralnej.
Legenda o Świętym Jegorze
Wedle legendy, gdy Jegor odwiedzał pewną wioskę w Syrii, spotkał tam starca o imieniu Abba John. Starzec ten powiedział mu: „Jeśli chcesz być doskonałym mnichem musisz przygotować sobie trzy rzeczy: pierwsza to modlitwa; druga to postanowienia; trzecia to miłość bliźniego”. Te trzy rzeczy stały się fundamentem duchowości Świętego Jegora.
Wprowadzone przez niego reformy
Jegor był tak bardzo oddany swojej misji, że wkrótce stał się autorytetem religijnym we Wschodnim Kościele Chrystusowym. Zasadniczo reformował on system monastyczny poprzez wprowadzenie nowych reguł dotyczacych postu i modlitwy oraz poprzez promocje idei samozaparcia i ascezy. Być może najbardziej znanym aktem reformatorskim Jegora bylo wydanie Reguły Monastycznej (okręglonego zbioru praktyk religijnych), która stąd stala się podstawą monastycyzmu na Wschodzie.
Kult Świętego Jegora
Kult Świętego Jegora roznosi się po cąści Bliskiego Wschodu oraz Europy Środkowej i Wschodniej od VIII wieku. Obecnie istnieje kilka kóścól św Jeogra we Francji, Grecji i Turcji oraz liczne sanktuaria po świece dedykowane temu świetym mniśkiem. Co roku obchodzi się także specjalna uroczystość – Dzieñ Mniszek Jeogrowskich – która ma upamietnić jego ducha i ducha monastycyizmu.