Łucja

Łucja to osoba, która lubi wszystko co piękne, pogodne, artystyczne i wzorowo urządzone. Jest odważna, energiczna i wrażliwa. Uwielbia wygody, kocha mężczyzn, jednak nie spieszy się jej do założenia rodziny. Lubi rozkazywać innym, nie cierpi polityki. Pasjonują ją sztuki artystyczne, takie jak rzeźby, obrazy. Jest nieco snobistyczna, lubi mieć coś, czego inni nie mają i chwalić się tym.

Imieniny Łucji

• 19 lutego, 4 marca, 25 marca, 25 czerwca, 6 lipca, 9 lipca, 16 września, 26 września, 16 listopada i 13 grudnia

Patroni i święci

• św. Łucja z Syrakuz
• św. Łucja Kim
• św. Łucja Pak Hui-sun
• św. Łucja Yi Zhenmei
• św. Łucja Kim Nusia
• bł. Łucja a Septifone
• św. Łucja Wang Wang
• św. Łucja Wang Cheng

Zdrobnienia imienia Łucja

• Lu, Lucek, Lucia, Lucka, Lucy, Lucylda, Luczija, Lulka, Lusi, Lusia, Lusiek, Lusieńka, Lusil, Luszyn, Lutka, Luśka, Ucho, Ucia, Usia, Łuc, Łucia, Łuciątko, Łucjanna, Łucjena, Łucjusz, Łucjuszek, Łucka, Łucunia, Łucusia, Łucuś, Łucyjka, Łucysia, Łucyś, Łunia, Łusia, Łuska, Łuta, Łuśka, Łućka, Łysa

Przysłowia

• „Kiedy na świętą Łucję mróz, to smaruj wóz”
• „Na świętą Łucę noc się z dniem tłuce”
• Święta Łuca dnia przyrzuca”

Łucja

• pochodzenie: łacińskie
• znaczenie: „światło”
• osobowość: Zapach ziemi
• główne cechy: wola, towarzyskość, dynamizm
• znak zodiaku: Koziorożec, Bliźnięta
• planeta: Saturn
• roślina: hiacynt
• zwierzę: lis

Szczęśliwa liczba: 2

Szczęśliwy kamień: diament

Szczęśliwy kolor: złocisty

Znane osoby o imieniu Łucja

• Łucja z Fátimy – zakonnica portugalska, wizjonerka NMP z Fátimy
• Lucie Bílá – czeska aktorka i piosenkarka
• Lucia Bose – włoska aktorka
• Lucy Liu – aktorka
• Lucy Mair – antropolog
• Lucia Popp – śpiewaczka
• Łucja Prus – piosenkarka polska
• Lucie Šafářová – czeska tenisistka
• Lucia z Trypolisu – hrabina Trypolisu
• Łucja Wydrowska – honorowa obywatelka miasta Tczewa, dr medycyny
• Lucy Maud Montgomery – kanadyjska pisarka
• Lucie Vondráčková – czeska aktorka i piosenkarka

Historia imienia Łucja

Forma żeńska łacińskiego imienia Lucius. Oznaczało pierwotnie dziewczynę „urodzoną o wschodzie słońca”.
W Polsce poświadczone w formie Łucyja (1208) oraz Łucza (Luca) —(1431). Z imieniem tym wiąże się również „wróżenie” pogody (każdy dzień od Łucji (13 XII) do Bożego Narodzenia odpowiada miesiącowi następnego roku). Znane jest również przysłowie „Święta Łuca dnia przyrzuca”.

ŁUCJA Z SYRAKUZ
Legenda z VI wieku opowiada, że udała się do grobu św. Agnieszki, by za pośrednictwem męczenniczki uprosić zdrowie dla swej matki. Otrzymała wówczas nie tylko łaskę, o którą zabiegała, ale także zapewnienie, że czeka ją podobna chwała. Kiedy wkrótce potem zaczęła w imię Chrystusa rozdawać ubogim rodzinną majętność, kandydat do jej ręki zadenuncjował ją przed łacińskim urzędnikiem. Legenda podaje piękny dialog Łucji z sędzią, który zagroził jej odesłaniem do lupanaru. Zginęła przeszyta mieczem.
Tyle mówi legenda, której nie można odmówić uroku i szlachetności. Jednocześnie nie można jej podważyć, gdyż liczne pomniki chrześcijańskiej archeologii i sztuki potwierdzają ją wielokrotnie. W samych Syrakuzach istnieją katakumby Św. Łucji, z miejscem złożenia do grobu ciała świętej, które później przeniesione zostało do Konstyntynopola. Średniowiecze, które spopularyzowało imię Łucji, uczyniło ją patronką chorych na oczy. Imię jej wspomina się pod datą 13 grudnia.